Gisteravond mijn eerste afspraak voor het nieuwe jaar alweer gehad: een kennismakingsgesprek met een jong stel dat in mei gaat trouwen. Gewoon om even te kijken of die klik er is. Was hartstikke gezellig. En dan begint het, op de weg naar huis, weer te kriebelen, hoor. Waarom is januari niet gewoon ook al een populaire trouwmaand ?
Het afgelopen jaar was mijn start als trouwambtenaar. Wat mij betreft: een droomstart. Nooit had ik kunnen denken dat dit zo’n gave job zou zijn. Nooit had ik kunnen hopen dat ik daar zulke toffe reacties op zou krijgen. En dat van de ene bruiloft inderdaad de andere komt.
Vorige week nog kreeg ik een kaartje van een stel dat ik in september heb mogen trouwen. Zo vol liefde. Zo vol dankbaarheid. Hoe mooi dat je voor twee superlieve mensen op de mooiste dag van hun leven iets heb mogen betekenen.
Dat smaakt naar meer.
In de agenda zijn al verschillende data in 2018 gemarkeerd. Yes!
Maar … er zijn ook nog data waarop niets staat. Grrrrrr!
En nu ik eenmaal weet wat een voorrecht het is om mensen in de echt te mogen verbinden en hoe supermooi het is om daar iets unieks van te maken, zou ik het liefst niets anders doen dan dat. En ja, ik weet dat er geen betere reclame is dan mond-tot-mond-reclame en dat je geduld moet hebben. Maar dat is het probleem: dat geduld heb ik niet. Nou ja, niet altijd even veel. Laten we het daar maar op houden …
Gelukkig werkt de tamtam al goed en tippen mensen mij al volop bij trouwlustige stellen. Maar: ik zal ook zelf aan de trouwweg moeten gaan timmeren om wat publiciteit te geven aan mijn ambities als babs.
Te beginnen maar eens op het voetbalveld:
Zou het helpen, denk je ?
