Elke gemeente in Nederland heeft haar eigen beleid. Daar kom je nog wel achter als je je eigen trouwambtenaar wilt kiezen.
De ene gemeente doet daar niet moeilijk over: jij wilt je eigen babs? Prima. Als hij zorgt dat hij beëdigd is door de rechtbank geven wij hem een benoeming voor één dag en mag hij namens ons optreden als jullie trouwambtenaar.
De andere gemeente is wat traditioneler, stugger of wantrouwender. Net hoe je daar tegenaan kijkt. En ook daarin heb je weer verschillen. In de ene gemeente moet je perse een ambtenaar van de gemeente kiezen, in de andere gemeente mag je weliswaar je eigen trouwambtenaar kiezen, maar moet die vervolgens aan een aantal voorwaarden voldoen. De meest gestelde voorwaarde: hij moet een eigen werkgemeente hebben.
Wat betekent dat: een eigen werkgemeente?
Iedere gemeente heeft haar vaste trouwambtenaren. Ga jij trouwen en kies je voor een ambtenaar van de gemeente, dan wijst de afdeling burgerzaken jullie een van deze ambtenaren toe.
Heel veel zelfstandige trouwambtenaren zijn op deze manier verbonden aan een gemeente. Zij hebben hun eigen werkgemeente, zoals dat dan heet, en voltrekken binnen die werkgemeente huwelijken.
Wat is het voordeel als babs van een eigen werkgemeente?
Het voordeel is dat je dan als zelfstandige trouwambtenaar in vrijwel elke gemeente in Nederland een huwelijk mag voltrekken. Je voldoet immers aan een veel gestelde voorwaarde: dat je een eigen werkgemeente hebt.
Ik heb dat niet. Dus loop ik regelmatig wel eens een huwelijk mis, omdat een gemeente mij niet wil benoemen tot buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand voor één dag.
Waarom heb ik als zelfstandig trouwambtenaar dan geen eigen werkgemeente?
Ik vind het bijzonder dat je als trouwambtenaar in je eigen werkgemeente huwelijken voltrekt voor een vergoeding van gemiddeld honderd euro. En dat je in een buurgemeente vervolgens het veelvoudige vraagt.
Steek je dan minder tijd in de ene bruiloft dan in de andere, is wat ik me afvraag?
Ik wil dat niet.
Ik wil ieder bruidspaar dat ik mag trouwen evenveel aandacht geven. Ik wil ieder bruidspaar de ceremonie geven die zij zich wensen.
En heel eerlijk: dat doe ik niet voor honderd euro. Want een ceremonie kost tijd. Het kennismaken met een bruidspaar, het interview, het schrijven, het voorbereiden, het leiden van de ceremonie. Daar gaan aardig wat uurtjes werk in zitten. Dat vind ik prima. Daar wil ik ook geen concessies aan doen. Maar daar wil ik dan wel ook een eerlijke vergoeding voor hebben.
Dat betekent dat ik als zelfstandig trouwambtenaar dus niet overal mag trouwen?
Inderdaad. Dat is de consequentie. Maar die neem ik voor lief. Af en toe moet ik een bruidspaar teleurstellen, omdat de gemeente waarin zij willen trouwen niet meewerkt aan mijn aanstelling voor één dag.
[En soms kiest een bruidspaar dan voor een alternatief: een ceremonieel huwelijk.]Overigens respecteer ik dat iedere gemeente haar eigen beleid heeft.
Al zie ik wel degelijk dat steeds meer gemeentes soepeler worden met het benoemen van zelfstandige trouwambtenaren. Ook zij zien dat bruidsparen meer waarde zijn gaan hechten aan de ceremonie. Ook zij zien in dat bruidsparen om die reden graag hun eigen trouwambtenaar willen kiezen, die een persoonlijke touch aan de ceremonie geeft. En ook zij zien dat zelfstandige trouwambtenaren hun vak ook serieus nemen.
Wil je weten of ik jullie als babs mag trouwen?
Check de website van jullie gemeente. Daar staan de voorwaarden vermeld. En anders: bel of mail gerust. Van veel gemeentes ken ik de voorwaarden inmiddels. Zo niet, dan zoek ik dat met alle plezier voor jullie uit.