De bloggende babs

Ik vraag dat vaak aan een bruidspaar: hoe hebben jullie me eigenlijk gevonden? Nee, ik vroeg dat vaak.

Want bijna altijd was het antwoord iets in de trant van: ‘We waren aan het googelen, kwamen op jouw site terecht, ik weet niet eens meer hoe, maar dat sprak ons aan …’

Je begrijpt: op zo’n antwoorden kan ik natuurlijk geen gedegen marketingbeleid bouwen 😉 En dus vraag ik het maar niet meer.

“‘Jij staat echt goed aangeschreven als babs’” verder lezen

Vlug. Snel maar weer eens een blogje schrijven.

Ik zit midden in het trouwseizoen. Elke week afspraken. Hele dagen schrijven. Top.

En tegelijkertijd wringt het ergens.

Want de aanvragen voor volgend jaar komen al weer binnen. En hoewel de eerste bruiloften voor 2023 al weer staan gepland, twijfel ik.

Wat wil ik?

“Even persoonlijk: over dat ik als babs op een tweesprong sta” verder lezen

‘Kom, loop maar mee. Dan breng ik je naar je kleedkamer.’

Op 26 maart had ik een ceremonie op Landgoed Rhederoord. Wat een prachtige locatie. Echt. ‘Het best bewaarde geheim van de Veluwe’, noemen ze zichzelf. Ik geloof het direct.

In ieder geval …

… ik word als zelfstandig trouwambtenaar hartelijk ontvangen en begeleid naar mijn kleedkamer. Lees even mee: mijn eigen kleedkamer hè!!!

“‘Kom, dan breng ik je naar je kleedkamer …’” verder lezen

Al dat werk, denk ik, terwijl ik de telefoon ophang. Al die moeite! Al die energie die ik er in steek om mijn verhaal te vertellen!

Allemaal voor niks!

Wat is er aan de hand, Jeroen?

Het volgende:

Ik had vanmiddag een kennismakingsgesprek met een bruidspaar. Dat zou eigenlijk live zijn, met een kop koffie erbij, maar het stel was in quarantaine. En dus ging het telefonisch, met een kop koffie erbij.

“Soms is het allemaal niet zo moeilijk!” verder lezen

Ik moet toch eens iets aan mijn imago gaan doen.

Een tijdje terug trouwde ik een stel dat hun huwelijk als verrassing in had gepland op een feestavond. Een stel dat op elk feestje altijd als laatste naar huis ging. Een stel met een eigen kroeg aan huis.

De ceremonie moest los zijn. Er móest worden gelachen.

Lang verhaal kort: het was top. Eentje die in mijn top3 staat van mooiste bruiloften ooit. Net als die andere veertig die ik daarna mocht voltrekken 😉

Maar waar het om gaat.

“Schokkende conclusie” verder lezen

Schandalig.

In mijn vorige bericht schreef ik dat ik zo veel leuke verhalen te vertellen had. En sindsdien is het stil. Kom, Jeroen. Schrijven! Geen excuses.

Want weet je wat zo bijzonder is: ik ben nu bijna vijf jaar zelfstandig trouwambtenaar. En elke ceremonie die ik heb mogen leiden, heeft wel iets eigens. Iets waardoor ik me die ceremonie zo weer voor de geest kan halen.

Maar daarom ook wil ik schrijven. Om die verhalen te delen, maar ook om ze later, als ik een verrimpeld trouwambtenaartje ben en mijn geheugen misschien niet meer zo goed is als nu, zelf nog eens vanuit mijn sta-op-stoel terug te lezen.

“Hoe niet alleen de vaders van het bruidspaar ontroerd raakten …” verder lezen

Vanmorgen heb ik een blog geschreven van meer dan drie A4’tjes lang. Geschreven. Gepubliceerd. En weer verwijderd, nadat ik hem nog eens na had gelezen.

Dit was niet Jeroen.

Dit was veel te geforceerd.

“Over de blog die werd weggegooid” verder lezen

Ik vraag stellen tijdens ons gesprek altijd hoe ze willen dat ik er als trouwambtenaar Jeroen uitzie tijdens de ceremonie. Willen ze dat ik heel officieel een toga draag? Willen ze dat ik in pak ga? Tenue de ville? Of moet het in stijl zijn van het thema van de bruiloft?

Ik sta overal voor open.

“Moet ik als trouwambtenaar dan misschien een mat laten staan in mijn nek?” verder lezen