Ik heb altijd gedacht dat ik het van mijn woorden moest hebben.
Niet dus.
Vorige week had ik een stel aan de lijn uit Hulst. Ze gaan dit jaar trouwen, waren op zoek naar een zelfstandig trouwambtenaar en waren via mijn website bij mij uitgekomen. Of ik tijd en zin had, vroegen ze me per mail? Ja, had ik.
Prima, antwoordden ze direct. Doen dan.
Ho eens even, dacht ik.
Want ik wil zelf dan wel wat meer weten van hen. Hoe ze op twee uur rijden afstand bij mij uit komen bijvoorbeeld. Waarom ze mij als hun trouwambtenaar willen hebben. Ik wil weten of wij op dezelfde lijn zitten, voordat ik straks de Brabantse bulder probeer los te krijgen terwijl zij op Zeeuwse zoetigheid hopen.
Kortom, ik wil weten of er een klik is.
En dus belden we. Afgelopen donderdag. Met beeld erbij.
‘Hoe we bij jou terecht zijn gekomen? Weet ik eigenlijk niet meer. Google. We kwamen op jouw site en dachten: die heeft wel een grappig hoofd …’
Ik viel even stil.
Dus dat is het, dacht ik. Wie ik ben, van binnen, doet er helemaal niet toe. Het gaat ze puur om het plaatje. Om het uiterlijk.
Ik voelde me bijna vies. Een vleeskeuring was het dus. Niks meer dan dat. En ik had gelijk ook behoefte om het tegendeel te bewijzen. Dat ik meer ben dan een ‘grappig hoofd’. Dat ik ook een hart heb. Gevoel. Dat ik een mening heb. Humor. Fantastisch mooie, lange benen.
Ik voelde me als het model dat meedoet aan een verkiezing. En ik snapte nu ook beter hun drang om zich op het podium uit te laten over wereldproblemen. ‘Ik ben meer dan een grappig hoofd. Ik houd bijvoorbeeld van wereldvrede’, wilde ik dan ook antwoorden.
Laat het los, zei ik net op tijd tegen mezelf.
‘Dat is … bijzonder’, antwoordde ik.
Een half uur verder voelde ik dat het wel goed zat tussen ons. We hadden kennis gemaakt. We hadden ideeën gedeeld over hoe de ceremonie eruit zou kunnen komen zien. Ze hadden duidelijk gehoord dat ik uit Brabant kwam en vonden dat prima.
We zaten wel op dezelfde lijn.
Het ‘vieze’ gevoel was weg. Nou ja, bijna …
‘Fijn dat we even hebben kunnen bellen’, zei ik.
‘Ja, vinden wij ook’, zei de man. ‘Leuk om te zien: ook zo, via het videobellen, heb je een grappig hoofd …’
Wil je weten of ik nog beschikbaar ben op jullie trouwdatum? Of misschien wil je eerst even kennismaken? Kom maar door …
