Ik denk echt dat veel gemeentes superleuke trouwambtenaren hebben, die echt moeite doen om iets bijzonders te maken van een ceremonie.
Maar soms begrijp ik een gemeente echt niet …
Vorig jaar had ik een ceremonie waarbij ik niet de officiële trouwambtenaar was. Dat mocht ik niet zijn in deze gemeente. Alleen de eigen ambtenaren of ambtenaren met een eigen werkgemeente mochten er het huwelijk voltrekken. Ik ben een zelfstandig trouwambtenaar, ben wel beëdigd, maar niet in dienst van een gemeente.
Dat is mijn keuze. Dat betekent dat ik op de meeste plaatsen officieel kan trouwen, maar dus niet overal. Dat accepteer ik.
Maar dit bruidspaar wilde perse dat ik hun babs was. Met de gemeente sprak ik daarom af dat ik de ceremonie zou leiden en dat een trouwambtenaar van de gemeente dan het korte officiële gedeelte op zich zou nemen.
Iedereen blij.
‘Het huwelijk is een zakelijke overeenkomst’, zei ze.
Tevoren had ik contact met de officiële trouwambtenaar. Hartstikke leuke vrouw, maar …
Ze zag het huwelijk strikt als een zakelijke overeenkomst tussen de gemeente en het bruidspaar. Je betaalde de gemeente voor een ceremonie van een half uur. Elke minuut die de ceremonie langer zou duren, kostte dat de gemeente dus geld, zo redeneerde ze …
‘Tegen een bakker zeg je toch ook niet: doe mij maar twee gesneden bruin. En doe er maar een paar sneetjes extra bij voor hetzelfde geld …’ Zo zei ze dat.
Mijn klomp brak.
(Zo blij dat ik dit zinnetje bedacht. Zo kon ik tenminste een foto maken van mijn gebroken klomp en die bij dit blogje posten. Want schrijven gaat meestal vlotjes, maar het zoeken van foto’s … een gruwel!)
Trouwen gaat om de liefde. Het geluk. De lach.
Ja, daar is een zakelijke overeenkomst mee gemoeid. Maar zo communiceer je dat toch niet!? Het jawoord is een van de mooiste, intiemste momenten uit iemands leven. Dan ga je toch niet zitten klokken!?!
En hoezo die bakker??? De mijne is ook mijn ‘psycholoog’. Als ik brood ga halen, sta ik meestal nog een hele tijd met hem na te kletsen.
Maar ze was stellig.
Het werd een prachtige ceremonie.
De ceremonie duurde ongeveer 40 minuten. Zijn de ambtenaar van de gemeente en de bode tot het einde gebleven? Nee, geloof het of niet, maar direct nadat de handtekening was gezet, klapten zij de map dicht en vertrokken.
De laatste vijf minuten van de ceremonie hebben ze niet meer meegemaakt …
Ik kan daar serieus niet bij.
En nee, ze hadden niet nóg een ceremonie, waardoor ze inderdaad als de wiedeweerga moesten vertrekken om op tijd bij een ander stel te zijn. Ze hadden de tijd aan henzelf.
Ik snap best dat je zuinig moet zijn op je tijd. De officiële ambtenaar en de bode worden door de gemeente betaald voor dat halve uur. Elke minuut die je langer blijft, doe je dat dus feitelijk in je eigen tijd. En als je elke week een paar ceremonies hebt en elke ceremonie loopt een paar minuten uit, dan …
Echt, ik wil het snappen, maar toch …
Ik ben blij dat mijn bakker de prijs voor zijn brood niet bepaalt op basis van de tijd dat ik bij hem in de winkel ben …
