Zó lekker. We zijn weer begonnen.
De eerste afspraken met bruidsparen heb ik alweer gehad. En dat geeft dan meteen weer de bevestiging hoe bijzonder en hoe leuk het ook al weer is om trouwambtenaar te mogen zijn.
Want heel eerlijk: dat gevoel kakt in de wintermaanden toch wel een beetje in.
Dan zit het trouwseizoen er op, krijg ik het druk met de andere dingen waar ik de kost mee verdien, het schrijven in opdracht vooral, en mis ik de energie of de juiste flow om de trouwdraad weer op te pikken.
Totdat die eerste gesprekken er dus weer zijn …
Het is pas net april, maar ik heb al weer zulke leuke gesprekken gevoerd met zulke lieve mensen. Een afspraak waar de fles wijn op tafel kwam, die leeg was toen ik naar huis ging, zonder dat ik daar een druppel van heb gedronken!
Het was onthullend en diepzinnig, vooral op het eind 😉
Een afspraak voor een verrassingshuwelijk, waar ik niks over ga zeggen natuurlijk!
Een afspraak die veel later werd dan gepland (zoals eigenlijk elke afspraak wel, realiseer ik me als ik dit zo intik 🤔) en die eindigde met een borrel. ‘Doen we altijd’, zeiden ze. ‘Als we mensen op bezoek krijgen, sluiten we af met een Jägermeister!’
Proost. Op een mooie ceremonie!
Het was gezellig. Het was mooi. Het was bijzonder om wildvreemde mensen in een paar uur tijd door en door te leren kennen.
Deze week heb ik weer twee afspraken staan met stellen die binnenkort gaan trouwen.
Leuk. Het trouwseizoen gaat weer beginnen. En ik heb er weer keiveel zin in.
