Gisternacht heb ik amper geslapen.
Ik lag te stuiteren en draaien in bed. Echt. Het ene na het andere wilde idee spookte door mijn hoofd.
Heb jij dat ook wel eens? Dat de adrenaline door je lijft giert. En dat je de volgende ochtend dan wakker wordt, nadat je net voor het afgaan van de wekker toch nog in slaap bent gevallen, dat je je brak voelt en dat al die ideeën bij nader inzien misschien toch wat te enthousiast waren -)
Dat gevoel had ik deze morgen. En dan ook nog eens onze hond zo heerlijk zien liggen slapen, maakte het er niet makkelijker op om aan het werk te gaan 😉
Maar één ding wist ik wel honderd procent zeker. Ik zit nu in de tijd van het jaar dat ik veel op pad mag als babs. En dit … is wat ik wil. Er op uit. Stellen ontmoeten. Hun verhaal delen. Optreden.
Leve de liefde en de lach!
Eerder schreef ik nog dat ik op een tweesprong zat. Ik ben toen deze richting ingeslagen, die van babs, puur op gevoel, en voel nu aan alles, nu ik in het hoogseizoen zit, dat het de goede keuze is geweest. Ik heb jaren gewerkt als tekstschrijver, maar die rol is als het shirt dat je heel lang dierbaar is geweest, dat je veel hebt gedragen, maar dat je weg moet doen, gewoon omdat het nu echt niet meer past.
Ik ben van de teksten. Nog steeds. Maar ik wil meer.
Ik blijf wel nog ook uitgever. Ik maak een krant, doe interviews, schrijf columns … Daar ligt mijn hart nog wel steeds. Maar de copy … Daar ben ik een paar jaar geleden al in gaan minderen. Dat ga ik nog verder terugbrengen. Alleen nog écht de allerleukste klusjes.
En daarnaast … volle bak aan de slag als babs!
Ik had vannacht al een payoff bedacht bij die rol: Jeroen Vissers, misschien wel de meest gevraagde babs van Nederland.
Klonk vannacht heel goed!
Vanmorgen dus al iets minder 😉
Stoer ook van mezelf, vond ik dat vannacht, die slogan. Want ik doe dit nu zes jaar. Krijg zulke mooie reacties. Van stellen, van daggasten, maar ook van fotografen, die me na een ceremonie vaak zeggen dat ze mij op hun shortlist zetten van favoriete babsen, maar ik ben niet het type dat zich zo nodig wil profileren. Ik voel me het beste in de schaduw van de bescheidenheid.
Dus, zo nam ik me afgelopen nacht ook al weer voor, toch eens wat vaker in de zon gaan zitten!
Dit jaar heb ik nog aardig wat ceremonies in het verschiet en intussen zijn de eerste bruiloften voor 2024 al weer gepland. Ik heb totaal geen idee hoe dat bij andere babsen is. Wie weet: misschien ben ik inderdaad al wel de meest gevraagde babs van Nederland. En misschien, die kans acht ik een heel stuk groter, ook niet … Maar in dat geval: dan wil ik het wel worden!
Dus trouwplannen?
Kom maar door met die datum. Ik geef je weinig kans, maar misschien ben ik nog beschikbaar 😉
