Met 50 piraten terugrijden uit Hoek van Holland

M

Op zaterdag 30 maart van dit jaar had ik een ceremonie in Hoek van Holland. In de avond. Op een prachtige locatie: de Torpedoloods, met uitzicht vanuit de fonkelnieuwe serre op de Maasvlakte.

Leuk stel ook.

Allebei de veertig gepasseerd. En hun ceremonie al vier jaar uitgesteld, omdat corona maar roet in het eten bleef gooien.

Maar de wens om een trouwdag te beleven bleef. Met alles erop en eraan. Dus ook: inclusief ceremonie, ook al waren ze op papier intussen al twee jaar getrouwd.

Gewoon nog één dag volle bak vieren wat er te vieren valt. Met zo’n 85 gasten. En met mij als ceremoniespreker.

Leuk Jeroen, maar wat is je verhaal?

Nou ja, ik heb me dus voorgenomen om hier elke week een blog te schrijven. Dan ontkom ik er niet aan om af en toe ook heel persoonlijk te worden. Dat ga ik nu doen. Al weet ik niet of dat in dit geval heel erg in mijn voordeel gaat spreken. Maar goed, ik heb nu a gezegd.

Dan ook door naar b van billen bloot.

Hoek van Holland … dat is vanuit Erp anderhalf uur rijden. Dan luister ik muziek.

Ben jij dan een muziekkenner, Jeroen?

Haha …

Echt, mijn muzikale voorkeuren hangen af van hoe de wind waait.

Ik heb ooit Frans gestudeerd in Nijmegen. Nog steeds heb ik periodes dat ik in de chansons ga hangen. Ne me quitte pas door Jacques Brel … Prachtig! Zo intens gezongen!

Ik ben in Ierland op vakantie geweest. Sindsdien ga ik goed op Ierse folk, zoals die van The Pogues of Flogging Molly.

Ik ben met vrienden naar Sepultura en Metallica geweest. Niet in de mosh pit gestaan, maar wel quasi-stoer met het hoofd mee gebangd! In de periodes rondom die optredens schrijf ik op Roots Bloody Roots.

Anderhalf jaar geleden kreeg ik het in mijn hoofd om een instrument te gaan spelen. Dat werd de tuba. Sindsdien heb ik mijn polka-periodes. Deze bijvoorbeeld komt nu minimaal wel één keer in de week voorbij:

Als je de kinderen vraagt wat mijn favoriete nummer is, dan komen ze waarschijnlijk met Wesley Bronckhorst aanzetten. Zijn nummer zing ik altijd als ik hen wil zeggen dat ik trots op hen ben:

Hazes. Senior dan. Met hem, door hem en in hem ben ik groot geworden. Zo veel concerten van hem meegemaakt. Ik was bij zijn afscheid in de Arena. Elk nummer zing ik van voor tot achter mee.

Echt, ik kan alles luisteren.

Maar vandaag, op en neer naar Hoek van Holland, staat NPO Sterren NL aan, de zender die alleen maar Nederlandstalige volksmuziek uitzendt.

Ik vind dat heerlijk.

En wat een geluk: op de terugweg zenden ze de Piraten Top 50 uit. En luister ik Cees Alleen met Meisje in je Spijkerbroek, Rien Swalet met Onze Warme Bakker en De Four Tak met Ik heb ’n hart zo groot als een klerenkast.

Balen: als ik thuis de inrit op rijd, begin net de TOP5! De beste moeten dus nog komen!

Tjee, Jeroen, ben je nu serieus? Ken jij dan echt helemaal geen schaamte?

Ja, ik ben serieus. En nee, ik ga niet weken aan een stuk Sieneke en consorten luisteren. Sowieso omdat ik daar thuis de kans niet voor krijg.

‘Staat de radio nu weer op Sterren NL!!! Dat moet nu onderhand eens afgelopen zijn!!!’

Maar ik houd ervan als muziek me vrolijk maakt. Soms word ik blij van hardrock, soms van meezingers, soms van schlagers, enz.

Zal ik anders nog eens iets vertellen!?

Wij zijn nog in de kerk getrouwd. Dat was nog gebruikelijk in die tijd (#ouwelul). Zou ik nu niet meer gedaan hebben. Maar wij hebben daar dus onze entree gemaakt op K3!

Nou heeft dat er ook mee te maken dat mijn vrouw in de kinderopvang werkt. Je mag het dus niet alleen mij verwijten -)

Welke muziek kiezen jullie voor jullie ceremonie: één tip!

Tijdens een ceremonie zijn er vaak drie momenten dat er muziek wordt gespeeld of gedraaid: bij de entree, bij het tekenen en bij het aflopen. Het is leuk om als bruidspaar daar je eigen draai aan te geven. Om nummers te zoeken die bij jullie passen.

En als ik jullie dan één tip mag geven, die je misschien al kunt raden na het lezen van dit verhaal: misschien kun je beter mij niet vragen om jullie muziek te kiezen -)

Share

Wie ben ik?

Jeroen

Trouwambtenaar Jeroen is Jeroen Vissers. Leven, beleven en schrijven. Met dat motto ben ik ooit voor mezelf gaan werken. Freelance. Op pad. Verhalen ophalen. Om die te delen, op papier en online. En ja, dan word je uiteindelijk babs. Logisch!

1 Reactie

Door Jeroen