Mijn site wordt gevonden. Niet alleen door bruidsparen, ook door collega-trouwambtenaren en wannabe-babsen. Half Nederland droomt er voor mijn gevoel van om babs te worden.
Ik snap dat. Het is fantastisch om te doen. Maar misschien is een waarschuwing ook op zijn plaats: het is ook gewoon keihard werken, zweten en afzien! Tijd om die keerzijde een keer te laten zien!
Ik neem jullie even mee in mijn werkweek van deze week. Met als bonus: 3 lessen voor als je zelf babs wilt worden.
Kom op Jeroen, je kunt dit!
Deze week had ik twee afspraken met bruidsparen staan die binnenkort hun grote dag hebben. De eerste was op maandagavond, in het eigen dorp. Het was die dag hier boven de dertig graden.
Mijn eerste werkdag bovendien weer na de vakantie. En ik weet niet hoe het dan bij jullie zit, maar ik heb na een vakantie altijd wel weer de drang om even weer pas op de plaats te maken.
Want de hele vakantie ben je maar aan het drinken en snaaien geweest. Een lunch tussen de middag. Ach, het is vakantie, doe er maar een lekker biertje bij. ’s Avonds nog even naborrelen met zijn tweeën, iets lekkers op tafel.
En zo gaat dat dan drie weken aan een stuk.
Maandagavond heb ik ‘s avonds een afspraak met een bruidspaar staan, op nog geen kilometer van huis. Gevaarlijk, denk ik. Want daar zou ik al gaan met mijn goede voornemen. Het is warm, wat zeg ik: het is bloedheet. Dorstig weer. We zullen wel buiten gaan zitten. En ik wist dat dit stel ook wel van een borrel hield. Zou ik zo sterk zijn om nee te zeggen?
Met de klink van de poort in mijn hand, sluit ik even mijn ogen, haal een keer diep adem en zeg tegen mezelf: kom op Jeroen, je kunt dit!
En ik herhaal alvast in mezelf:
‘Doe maar een watertje!’
‘Doe maar een watertje!’
‘Doe maar een watertje!’
Onnodig, blijkt al snel: het bruidspaar heeft net een zwaar weekend achter de rug. Het laatste waar ze behoefte aan hebben, is een borrel.
Kom ik er weer goed vanaf!
#trotsopmezelf
Les 1 voor iedereen die trouwambtenaar wil worden: je moet sterk in je schoenen kunnen staan!
‘Heb je een koud washandje nodig?’
Woensdagmiddag weer een afspraak, nu iets verder van huis, een kilometer of tien. Ik sta in dubio. Het is niet meer zo heet. Ach, denk ik bij mezelf, in het kader ook van het voornemen om te blijven bewegen, laat ik op het fietsje gaan.
Als ik een half uur verder voor de deur sta, sluit ik opnieuw heel even mijn ogen voordat ik op de bel druk. Het was inderdaad niet meer zo warm, maar het broeide nog steeds. Herinneringen aan die ene ceremonie waarin ik pal in de zon stond komen bij me naar boven.
Ik had mijn voorhoofd al een keer en nog een keer en nog een keer af gedept, toen ik de straat in fietste.
Mijn handen al wat laten wapperen zodat ze toch nog enigszins fris zouden zijn. En even de Vogeltjesdans gedaan omdat de okseltjes naar zuurstof aan het happen waren.
Het mag allemaal niet baten.
Een kwartier verder vraagt het stel of ik misschien een koud washandje nodig heb -)
Op de terugweg naar huis … regent het!
Les 2: je bent als babs overgeleverd aan de nukken en grillen van het Nederlandse klimaat. Daar moet je tegen kunnen!
je krijgt als babs de meest afwisselende vragen
Ik schreef het al: ik word gevonden. Dat is mooi. Maar dan komen er ook de meest afwisselende vragen op je af. Deze week met verschillende mensen contact gehad. Zo was er een collega-babs uit het westen van het land die wilde weten hoe ik dat voor elkaar had gekregen om zo hoog in Google te staan.
‘Ik heb gewoon een mailtje gestuurd naar Google’, had ik willen antwoorden.
Maar nee, dat is niet eerlijk om bijdehand doen. Als ik iemand kan helpen, doe ik dat graag. En dus hebben we even gebeld.
Er was een stel dat wilde trouwen in een gemeente waar je wel als zelfstandig babs mag optreden, maar alleen als je benoemd bent in een andere gemeente. Dus: alleen als je ook werkzaam bent in een gemeente. Ik ben dat niet. Ik ben heel bewust een volledig zelfstandig trouwambtenaar. Maar ik wilde er voor de zekerheid nog wel even achteraan gaan, hoor.
‘Ja hoor, ik bel wel even. Geen probleem.’
Maar de meest bijzondere vraag die ik kreeg was van een stel dat dit najaar nog gaat trouwen. De ceremonie wordt verzorgd door een goede kennis, die – zo appen ze me – bekend is van tv.
Ze hadden mijn verhaal gelezen over hoe je als babs een speech schrijft en vroegen zich af of ik het woordje wilde schrijven voor hun kennis, omdat die dat zelf niet kan.
Tja …
Les 3: als babs moet je dienstbaar zijn aangelegd, niet alleen aan het bruidspaar, en … moet je kunnen schrijven!
Het is vrijdagmiddag.
Gisteren en vandaag aan speeches gewerkt, verschillende belletjes gedaan en deze blog geschreven. Nee, babs ben je niet zomaar. Het is continu keuzes maken, afzien en zelfs zweten!
De werkweek zit erop. Hoog tijd voor een … watertje -)
