‘Je bent gek!’
‘Hoezo?’
‘Dat is toch mooi! En als ze de reis, de uren en alles gewoon betalen …’
‘Nee, dat trekt me echt niet!’
‘Ik had het wel geweten …’
Dit gesprekje had ik vorige week aan de bar. Met iemand die me vroeg naar hoe het met het trouwen ging. Hij was verrast dat ik door heel het land ‘optrad’ en vroeg of ik ook wel eens als ceremoniespreker in het buitenland was.
Ik ben al een paar keer in België geweest, vertelde ik. Dat is hier niet zo ver weg.
En dat ik laatst een mailtje had gekregen van een stel dat op Ibiza wilde gaan trouwen en op zoek was naar een ceremoniespreker met humor. De ceremonie mocht maximaal 20 à 25 minuten duren.
Wat ik hen aan kon bieden als concept, vroegen ze!
Het eerste wat ik dacht na het lezen: ik ga toch niet meer dan 2.000 kilometer vliegen voor een ceremonie van nog geen half uur! En dan al het gedoe eromheen. Het geregel.
Daarna heb ik het even op me in laten werken.
Ik weet dat veel ceremoniesprekers dit fantastisch zouden vinden. Al is het maar voor de foto’s. Dat ze kunnen zeggen dat ze zelfs op Ibiza hebben getrouwd. Alsof dat een graadmeter is voor hoe bijzonder, hoe grappig of hoe succesvol je bent als ceremoniespreker.
Die bieden het ook letterlijk zo aan op hun site: ik trouw ook in het buitenland. Hebben ze vaak een aparte pagina voor gemaakt. Voor als ze zo’n aanvraag krijgen zoals ik die nu kreeg.
Ben ik dan misschien te nuchter als babs?
Heb ik me serieus afgevraagd!
Moet ik dit niet als een prachtig avontuur zien?
Had ik kwijlend moeten antwoorden dat ik hier inderdaad een prachtig concept voor heb? Mooie prijs neerleggen. En dan combineren met een paar dagen vakantie, misschien samen met mijn vrouw.
Maar Ibiza …
Dat eiland trekt me totaal niet.
Ja maar … het is anders, doe eens gek, probeer het gewoon, misschien zijn het keileuke mensen, probeer het dan in ieder geval een keer.
Wat ik mezelf ook probeerde wijs te maken, het lukte me niet om enthousiast te worden voor het idee om een paar dagen van huis te zijn voor een ceremonie van nog geen half uur. Op Ibiza ook nog eens.
‘Je bent gek!’
Nee, dacht ik, ik probeer gewoon lekker dicht bij mezelf te blijven. Dan ben ik op mijn best. Dan leef ik het fijnst.
Maar daar ben ik intussen van terug gekomen.
Mijn jongste dochter zou niks liever doen dan een keer naar Ibiza op vakantie gaan. Elk jaar als we om ideeën vragen voor de vakantie, komt zij steevast met hetzelfde antwoord: ‘Ibiza …?’
Ik heb ook haar verteld dat ik een aanvraag had gekregen om als ceremoniespreker naar Ibiza te gaan en dat ik nee heb gezegd.
We zijn een week verder. Ze spreekt weer met me.
Dus mocht je gaan trouwen op Ibiza en een ceremoniespreker zoeken, voor mijn part voor een ceremonie van een kwartier, ik heb een prachtig concept: we komen met zijn tweeën …
