Het is lang geleden dat ik zo geschrokken ben.
Vanmiddag gaat de telefoon:
‘Met Jeroen.’
‘Hoi hoiiii, Jeroen …’, klinkt het heel enthousiast.
Ze is weddingplanner en belt even over volgende week, zegt ze. Dat had ze zo met het bruidspaar afgesproken, dat ze daarna met naam noemt, om vooraf nog even contact te hebben met de trouwambtenaar.
Ik schrik.
Volgende week?
Ehm … volgens mij had ik geen bruiloft staan. Terwijl ik even stil val, open ik snel mijn agenda. Volgende week … volgende week … Nee.
‘Ehm … en hoe zeg je dat het bruidspaar heet?’
Weer noemt ze de naam van het stel.
Er komt niks bij me boven. En nou weet ik: ik heb aardig wat ceremonies deze maanden en ook nog eens veel kennismakingsgesprekken met stellen die volgend jaar gaan trouwen. Dus af en toe is het inderdaad lastig om de juiste namen aan de gezichten te koppelen. Maar dat een naam zelfs geen belletje doet rinkelen … Ik kan het me bijna niet voorstellen.
En waarom heb ik hen dan nog niet gesproken? Meestal plan ik minimaal een maand van tevoren een afspraak met het bruidspaar, gewoon een avondje buurten om input te krijgen voor mijn woordje.
Zou ik zo abuis zitten?
Zou ik dit stel helemaal over het hoofd hebben gezien? Het is de nachtmerrie waarschijnlijk van iedere zelfstandig trouwambtenaar: een fout in je agenda!
Vorig jaar heb ik eens in mogen vallen als trouwambtenaar, omdat de babs een dubbele planning had. Kwam hij een paar weken van tevoren achter. Het stel ging googelen, in hun piepzak, kwam bij mij uit en gelukkig had ik die dag nog tijd.
Supermooie ceremonie gehad!
En ooit had ik eens een bruiloft in de prachtige Kruisherenkapel in Uden, toen iedereen er al ongeveer was, behalve … de zangeres die de ceremonie op zou luisteren met live muziek. Het stel zou in eerste instantie een uur later trouwen dan dat ze nu deden. Die tijd had zij nog in haar agenda staan. Het kwam allemaal goed. Ze arriveerde, in het zweet, net voor het bruidspaar.
Ze zong prachtig!
Zoiets zal mij nu toch niet overkomen? En in gedachten vloog ik al door mijn agenda: waar heb ik de komende dagen nog tijd om me voor te bereiden!?
‘Weet je het heel zeker dat je de goede aan de lijn hebt’, vraag ik voorzichtig.
‘Ja’, zegt ze stellig. ‘Jeroen toch? De babs. Jeroen Smits …’
Ik schiet in de lach, ook van opluchting.
‘Ik denk dat je verkeerd gegoogeld hebt’, lach ik. ‘Dat is inderdaad ook een trouwambtenaar … Ik ben Jeroen Vissers.’
Ze verontschuldigt zich. We lachen erom. En door. Het stel heeft zijn trouwambtenaar die het ongetwijfeld in zijn agenda heeft staan en ik … heb weer een blog -)
