Bijna wekelijks wel krijg ik mailtjes met vragen over het babsen. Die komen dan van:
- Mensen die al trouwambtenaar zijn en die daarnaast zelfstandig trouwambtenaar willen worden. Hoe vlieg je dat aan, hoe zit dat met je beëdiging, hoe word je gevonden, enz.? Echt de meest uiteenlopende vragen.
- Of van mensen die nog geen trouwambtenaar zijn, maar dat wel heel graag willen worden. Die bijvoorbeeld door een kennis zijn gevraagd om eenmalig een huwelijk te voltrekken. Of die uit het niets bedenken om babs te worden, omdat ze bij een ceremonie zijn geweest en daar hebben gezien: ja, dit is het, dit wil ik ook doen! Maar … hoe doe je dat?
Beantwoord ik die vragen?
Ja hoor. Want het is inderdaad een prachtig vak en als ik babsen in spe kan helpen om met vertrouwen een ceremonie in te stappen … Nou ja, prima toch, doe ik dat! Daar is iedereen bij gebaat: bruidspaar, babs en daggasten.
En jij vraagt daar niks voor?
Nee, natuurlijk niet. Het zijn vaak echt maar heel korte vragen, waarop ik snel een concreet antwoord kan geven. Het leidt niet tot een ellenlange mailwisseling. Heel soms komt het voor dat een toekomstige babs mij belt. Ook goed. Dan praat ik hem of haar even bij.
Kunnen babsen dan geen training volgen?
Ja. Dat kunnen ze. Heb ik zelf zeven jaar geleden ook gedaan … en dat is zo ongeveer het enige waar ik spijt van heb in mijn leven. Veel geld betaald voor een dagje algemeenheden en uitzonderingen op uitzonderingen over me heen gestort krijgen. Na die training besloot ik het op mijn eigen manier te gaan doen. Dicht bij jezelf blijven, is altijd goed. Dat geldt voor mij. Dat geldt, als je het mij vraagt, voor iedere zelfstandig trouwambtenaar. Voor iedereen sowieso!
Training op papier
En toch … heb ik eind vorig jaar ook zelf een training geschreven. Ik had wat tijd over, kreeg regelmatig vragen van wannabe babsen en dacht: onzin voor al die mensen om een dure training te gaan volgen als je ook alles zelf kunt lezen en leren.
Alles heb ik er aan bod laten komen. Hoe je trouwambtenaar wordt, hoe je een interview doet met een bruidspaar, hoe je je voorbereidt op de ceremonie, hoe je je speech schrijft, wat je op de dag zelf doet, enz. Alles. Vanaf het eerste contact met een bruidspaar tot en met de nazorg. Meer dan vijftig A4’tjes, gelardeerd met tips, voorbeelden van documenten en anekdotes.
Bijna helemaal klaar … en toch niet uitgebracht.
Wil ik wel een babsentrainer zijn?
Nee.
Ik zie al langer dat verschillende andere babsen ook babsentrainer worden. En uit commercieel oogpunt begrijp ik dat. Als je tien cursisten binnen kunt hebben voor vijfhonderd euro per cursist … Nou ja, daar moet je toch meerdere ceremonies voor draaien.
Maar ik geloof in ‘zelf doen’!
Veel informatie die je als babs nodig hebt, is online te vinden. En sowieso: zo heel ingewikkeld is het allemaal niet, hoor.
Ik vind bovendien dat je als babs geen collega moet gaan imiteren, maar je eigen pad moet bewandelen.
Komt er dan kloongedrag voor?
Ja hoor. Volop. Alleen al in hoe alle babsen zich online presenteren. Doe maar eens een rondje langs verschillende sites van trouwambtenaren. Check hun profielen op hun social media maar eens. Vaak komt het allemaal op hetzelfde neer. Dezelfde basic info, dezelfde hoerastemming in foto’s, dezelfde weeë teksten zelfs vaak.
En ook nu weer: prima!
Ik vind daar iets van, maar veroordeel dat niet. Totaal niet. Ieder moet lekker zijn eigen ding doen.
Maar juist daarom ook dat ik dat document, die training, wel heb geschreven, onnodig dus, maar niet uitgeef.
Als jij heel graag trouwambtenaar wil worden, dan word je dat! Punt. Op jouw manier. Met jouw stijl. Je hoeft het niet te doen zoals ik het doe. Lekker je eigen ding doen.
En heb je dan toch nog een vraag? Dan mail je me maar.
