Vroeger trok de trouwambtenaar bij een ceremonie standaard een toga aan. Tegenwoordig is dat niet altijd meer zo standaard. In het voorgesprek met het bruidspaar vraag ik het daarom altijd: wil je dat ik tijdens de ceremonie een toga draag of een pak?
De meeste bruidsparen kiezen voor de toga.
Dat snap ik. Want hoe gezellig het voorgesprek ook is, hoe persoonlijk de ceremonie ook wordt, het trouwen is en blijft een officiële aangelegenheid, waarin jullie voor de wet een aantal verplichtingen naar elkaar toe aangaan.
Daar hoort wat de meeste bruidsparen betreft een trouwambtenaar bij met de traditionele looks van een trouwambtenaar.
Maar goed, dan heb je dus een eigen toga nodig.
Een ambtenarentoga huren of een tweedehandsje kopen vond ik geen optie. Kun je het je voorstellen: jij in je sprookjesachtige trouwjurk of prachtige pak, je gasten op hun sjiekst en de trouwambtenaar in een smoezelige rent-a-toga die tot net onder de knieën valt.
Nee, het moest een fonkelnieuwe toga zijn. Op maat gemaakt.
Maar ja, dan heb je nog volop keuze. Wordt het een blauwe of een zwarte toga? Eentje met of zonder binnenvoering? Met een gouden of zilveren biesje? Met of zonder zakken? Enzovoorts.
Uiteindelijk mijn keuzes gemaakt en vier weken later wordt hij thuis bezorgd. Mijn toga. Mijn werkkostuum dat ik hopelijk veel ga dragen. Het pak dat mij jongensachtig, benaderbaar, luchtig, vriendelijk, zelfverzekerd en – maar dat zal wel te hoog gegrepen zijn – fotogeniek moet maken, maar toch iets ook iets van status moet geven. De status van een trouwambtenaar.
Die eerste opmerking van mijn jongste dochter, die het pakketje in ontvangst neemt, neem ik maar even niet te serieus: ‘Pap, je jurk is er …’
waar heb je deze laten maken?
Die heb ik heb bij Anthoula laten maken: anthoula.nl