‘En? Heb je nog avontuurtjes in het verschiet?’
Gisteren had ik een verjaardag en spreek ik een nicht van mijn vrouw. Ze hintte bij navraag op het uitstapje van mij vorig jaar naar Corsica, waar ik een stel mocht trouwen.
En ja, dat is natuurlijk een bijzondere locatie. En ja, dat we er lekker met zijn tweeën heen zijn gegaan en er een soort van mini-vakantie van hebben gemaakt, maakt het natuurlijk extra bijzonder. Of misschien wel een avontuur, zoals zij dat zegt.
Maar …
Ik blijf dat zeggen tegen mensen die mij daar op aanspreken. De week voor Corsica had ik een ceremonie in het café aan de andere kant van de straat. Echt: gruwelijk gelachen daar. Nog even blijven hangen. Paar biertjes gedronken met vrienden van het bruidspaar die ik nooit eerder had gesproken. Supergezellig. En voor mij persoonlijk ook een soort van avontuurtje. Dus als trouwambtenaar, puur naar de ceremonie gekeken, was Café Schansoord in Erp niet meer of minder bijzonder dan het avontuur op Corsica.
Of vorige week …
Ik had weer mijn eerste ceremonie dit jaar. In het kasteel in Helmond. In de Ridderzaal, de grootste zaal, omdat er een kleine honderd gasten bij aanwezig waren. Sowieso een superleuk stel, heel relaxed. En dan had de bruid ook nog een verrassing voor haar bruidegom geregeld: live muziek door Frédériq, die mijn oude buurmeisje is. Het was liefdevol, maar we hebben ook gewoon keiveel gelachen!
Dus om in de taal van de nicht te blijven: een prachtig Helmonds avontuur!
Komend weekend ben ik als babs in het kasteel in Geldrop en bij de Brabantse Hoeve in Volkel. Zin in deze ‘avonturen’!
‘Weet jij dat jouw site goed scoort’, zegt vrijdagavond iemand me.
We staan in het café, Koningsnacht in Erp. Hij mag zelf een stel trouwen, vertelt hij me, had hij in een dronken bui toegezegd, was op zoek naar informatie en verschillende keren op mijn site uitgekomen.
Ik ben daar niet zo mee bezig, met het scoren in Google. Maar ben ervan overtuigd dat Google wel een beetje menselijke trekjes heeft: ook zij houdt van verhalen. En als het iets is wat ik de afgelopen anderhalf jaar hier heb gedaan, is het het delen van verhalen.
Dat loont.
Afgelopen week een aanvraag uit de provincie Utrecht en Groningen gekregen. Ik word gevonden. En nog leuker: de verhalen roepen reacties op. Leuk. Leuk.
Dit jaar is mijn recordjaar: nog nooit eerder had ik zoveel ceremonies staan als dit jaar.
Er was een tijd dat ik de boot een beetje afhield als het ging om ceremonies ver van huis. Tegenwoordig vind ik afstand minder belangrijk: in Erp of de andere kant van Nederland of van de wereld, elke ceremonie is weer een prachtig avontuur!
