‘Ken jij nog een andere leuke babs?’
Ik word gebeld door een vrouw die volgend jaar gaat trouwen. Of ik beschikbaar ben? Want ze had gehoord, via via, dat ze mij moest bellen. Ik kijk direct in mijn agenda. Nee, helaas. En dan krijg ik dus die vraag. Ze willen losjes trouwen. Geen trouwambtenaar van de gemeente. Want de ceremonie, nou ja, die moet gewoon leuk zijn. Een feestje op zich.
Natuurlijk ken ik andere babsen, van naam, als persoon, maar ik weet niet hoe ze zijn als trouwambtenaar.
En ja, af en toe doe ik wel eens een rondje langs sites van collega-babsen, puur uit nieuwsgierigheid.
En soms …
Nee, eerst iets vooraf: dit bericht is absoluut niet bedoeld om andere trouwambtenaren of ceremoniemeesters door het slijk te halen. Want ik trek lekker mijn eigen pad als trouwambtenaar. Doe het op mijn eigen manier. En ik hoop dat iedere zelfstandige babs dat doet. Dat je je niet laat leiden door een handboekje of de cursus die je toevallig hebt gevolgd (tip: niet doen!). Dat je een ceremonie niet standaard maakt. En dus ook: dat je niet al te veel je best doet op je site om maar die volmaakte babs te zijn.
Doe ik hier ook niet.
Probeer ik ook niet.
Maar daarom vallen me soms ook dingen op. Zoals die ene zin op een site van een collega-babs, die hij zelf heeft geschreven:
‘Na de ceremonie heb je het gevoel dat je afscheid moet nemen van een goede vriend!’
Zou dat ook echt waar zijn, vraag ik me af?
Dat je een paar maanden later samen op de bank zit, niks te doen hebt en je je babs appt: ‘Hé hoi, zin om vanavond mee te gaan drinken?’
Dat je babs voortaan op je feestjes komt.
Dat je hem foute grappen stuurt via de app.
Dat je samen te veel drinkt bij de jaarlijkse barbecue, met zijn partner er bij.
Ik lees dat en vraag me dan af: wat doet zo’n trouwambtenaar dan dat hij gevoelsmatig vriendschappen sluit?
En wat doet hij anders dan ik doe?
Want met de stellen die ik trouw, heb ik altijd wel een klik. Kan ook niet anders. Vaak is er een kennismakingsgesprek aan voorafgegaan. Om even van elkaar te proeven. Vertrouwen we die vent de ceremonie toe? Maar ook andersom: voelt het goed?
Maar ik heb dus nog nooit echt het idee gehad dat ik zo close ben geworden met een stel dat ze mij als een vriend zien. Ik ben daar eerlijk gezegd ook niet op uit.
Ik zie wel eens foto’s van trouwambtenaren die ‘hun’ bruidspaar na de ceremonie een dikke knuffel geven. Dat verwart me. Want ja, ook ik kom dicht bij een stel, we praten met elkaar over gevoelens, over hoe je in het leven staat, er wordt gelachen, er vloeit wel eens traantje. En ja, ook ik ben ‘zacht’ aangelegd. Ik geef mijn vrouw een knuffel, elke dag minimaal één, mijn kinderen en mijn hond, maar een bruidspaar, nee …
En dan dat ‘afscheid nemen’ …
Dat klinkt zo zwaar.
Alsof het grote loslaten na de ceremonie gaat beginnen. ‘Met pijn in het hart moeten we je laten gaan … Vaarwel!’
En nogmaals: het is niet om die andere babs te treiteren. Hij heeft ongetwijfeld zijn eigen stijl, ik de mijne, waar hij op zijn beurt wel wat op aan te merken zal hebben. Maar ik wil als trouwambtenaar authentiek zijn. Puur. Wysiwyg. Ik hoop gewoon dat hij dat ook is.
Dus voelt hij na afloop ook echt als een vriend … of is het zijn kruipolie om het bezoek aan zijn site te smeren?
En nu ik toch aan het ‘zeiken’ ben: ook deze zin verbaasde me!
Andere babs.
Andere site.
Leuke vrouw. Spontaan, op het oog. Maar wat schrijft ze, als ze het over haar tarief heeft:
‘Dat is inclusief btw, inkt en papier.’
Sorry, maar ik moest daar om lachen. Haar tarief, zag ik, ligt hoger dan dat van mij. En dan benadruk je dat het inclusief inkt en papier is … Dat is alsof je een magazine koopt voor 8,99 euro, wat – zo staat er in grote letters op de kaft – inclusief het nietje in de naad is.
Kijk …
… elke babs probeert zich online te presenteren zoals hij is. Doe ik ook. Dat staat je als aankomend bruidspaar aan of niet. Dat is het mooie aan een site. Sowieso heb ik niet de illusie dat al die verhalen hier worden gelezen. De meeste stellen komen via via, via via via of via via via via bij mij. Dit schrijven wat ik hier doe, is meer voor mezelf. Voor de fun. Of voor als er eens iemand op mijn site komt die gruwelijk veel tijd over heeft -)
Iedere trouwambtenaar is anders.
Fijn. Want dan heb je als stel ook wat te kiezen!
Dus … terugkomend op die vraag van de vrouw die me belde: ken ik een andere leuke babs? Kan ik iemand aanbevelen? Nee, sorry. Ik ben de laatste jaren niet meer bij een ceremonie van een andere babs aanwezig geweest. Of … het moet zijn dat jullie juist op zoek zijn naar een nieuwe vriend of een babs die het papier en de inkt in de prijs heeft inbegrepen …
Dan ken ik nog wel iemand -)
