Heerlijke ceremonie. Bij De Toren in Heeswijk-Dinther. Een bruid en bruidegom die allebei de zestig gepasseerd zijn, maar nog jong in het hoofd zijn en midden in het leven staan. Een ceremonie waar gelachen mocht worden, had het bruidspaar aangegeven. En waar gelachen werd! En hoe!
Met als toetje op het geheel: live muziek.
Had de bruidegom geregeld, als verrassing. Hij had de zangeres ooit op horen treden, was onder de indruk en had haar nu geregeld. Ze kwam all the way from Noord-Holland.
Ik begreep direct waarom: wat een prachtige stem!
Leuke vrouw ook, die ik na afloop van de ceremonie nog even spreek. Waar ze mij vraagt of ik ook in Noord-Holland optreedt als babs. Want als zij ooit gaat trouwen, wilde ze mij als trouwambtenaar.
Trouw ik in Noord-Holland?
Dat blijft een lastige vraag voor me …
De meeste stellen die ik trouw komen ‘gewoon’ uit Noord-Brabant. Logisch. Veel stellen komen toch via via bij me. En Google is intussen volgens mij zo afgericht dat zij resultaten geeft die voor jou het meest relevant zijn, ook qua locatie.
Toch slib ik er in de zoekresultaten af en toe doorheen, met name als een bruidspaar heel specifiek gezocht heeft. Zoek je op ‘grappige trouwambtenaar’ bijvoorbeeld, dan scoor ik volgens mij best hoog.
Maar wat ik wil zeggen:
Ik vind dat prima. Trouwen in Noord-Brabant … dat is voor mij als Brabander natuurlijk ook het meest praktisch. Om een bruidspaar te leren kennen, spreken we vrijwel altijd bij het bruidspaar af. Dat kost dus al reistijd. Hoe minder reistijd, hoe fijner, vind ik.
En toch … ben ik intussen als babs veel in Gelderland geweest, verschillende keren in Utrecht, in Limburg, in Zeeland en Zuid-Holland, in Overijssel, meerdere malen in België, een keer op Corsica en jawel … ook al een paar keer in Noord-Holland. Maar dat reizen … dat blijft dan toch wel een dingetje voor mij. Ik vind er echt niks aan, aan dat autorijden. En dat je dan een paar uur onderweg bent voor een ceremonie … Liever niet.
En toch … voel ik me ook wel weer vereerd als mensen van ‘zo ver weg’ juist mij als hun trouwambtenaar willen hebben. En als het dan ook nog eens klikt met een stel, dan is het al helemaal moeilijk om nee te zeggen.
Bij elke aanvraag van buiten Brabant maak ik dan ook telkens opnieuw de afweging: is het me de reistijd waard?
Na de ceremonie bij De Toren hoefde ik niet lang na te denken …
De zangeres had tranen met tuiten gelachen, vertelde ze me. Ze hield daarvan, zo’n heerlijk relaxte, nuchtere sfeer tijdens de ceremonie, waar volop gelachen mag worden.
‘Trouw jij ook in Noord-Holland’, vraagt de zangeres me na afloop van de ceremonie.
‘Ja hoor’, zeg ik. ‘Jou wel!’
