Als zelfstandig trouwambtenaar is het aan mij om mijn ‘product’ aan jullie te verkopen.
In het woud van babsen moet ik zien op te vallen en antwoord zien te geven op die ene vraag die een verliefd stel zich stelt: welke trouwambtenaar past bij ons? Welke babs gaat ons de ceremonie van ons leven geven? Wie verrast ons? Wie killt het publiek?
Nou staat ‘keiharde sales’ niet bij mijn skills op mijn LinkedIn profiel -)
Dus meestal verzandt een kennismakingsgesprek met een stel ook gewoon in … nou ja, een gesprek. Beetje buurten. Beetje kennismaken. En dan maar kijken of er een klik is.
En eigenlijk vind ik dat ook het fijnst.
Want ik wil jullie niet binnentrekken met een hoop poeha. Ik wil niet hoeven roepen dat ik de leukste trouwambtenaar ben, de vriendelijkste, de hipste, de coolste, de grootste, de grappigste, de meest gevraagde, de wowste, enz.
Het gaat erom dat er een klik is tussen jullie en mij.
Maar toch … was ik al een tijdje op zoek naar een woord dat mij of mijn stijl typeert. Ik zou wel graag mijn ‘product’ iets bewuster willen kunnen ‘verkopen’ dan nu. Want je kunt zeggen dat jouw ceremonie luchtig, persoonlijk is en vol hahaha humor, maar dat doet iedere trouwambtenaar.
Eén woord dus.
Of een combinatie van een paar woorden.
En dan is daar ineens dat mailtje van een stel dat ik net had getrouwd. En daar was hij, hoor, mijn unique selling point, mijn ronkende verkoopargument, op een presenteerblaadje.
Want dit kwam op de mail binnen:
‘Hey Jeroen, wij hebben echt onwijs genoten! Met als hoogtepunt de ceremonie en het feest. Wat was je onwijs goed! Je hebt ons echt weten te verrassen. Het voelde als een warme roast van onze eigen woorden. Dit heb je zo mooi bij elkaar weten te brengen! Wij vonden het geweldig.’
Lees je hem?
De ‘warme roast’!
Dat is hem toch!?
Ik vond hem direct geweldig. Jaaaa, dacht ik. Dat is wat ik doe. In het kennismakingsgesprek geef ik altijd al aan dat je tegen een klein stootje moet kunnen als je voor mij als jullie trouwambtenaar kiest. Want alles wat ik in onze gesprekken zie, hoor of voel, dat gebruik ik. Zodat de ceremonie meer wordt dan het oplepelen van feiten. Het wordt mijn interpretatie daarvan. Ik leg jullie heel liefdevol op het rooster, geef jullie alle aandacht, zodat jullie ook van binnen lekker warm worden, maar zorg wel dat ik jullie niet afbrand of aanbrand.
Wat is een roast?
Ik heb het voor de zekerheid nog even gegoogeld:
‘Een roast is een cabaretvorm waarbij een persoon op speelse wijze ten overstaan van een publiek door cabaretiers wordt beledigd.’
Hmmmm … dat ‘beledigen’ is niet helemaal het juiste woord. Want dat zal ik nooit doen. Een steekje onder de gordel, een kwinkslag? Ja. Maar wel alles met gevoel voor het moment. Wel alles met respect.
Maar die ‘cabaretvorm’? Ja, dat vind ik mooi. Het is geen cabaret wat ik doe. Daar is het te persoonlijk voor. Te liefdevol. Daar ben ik ook te bescheiden voor. Maar een ‘vorm van cabaret’ …? Dat denk ik wel.
Dus: een warme roast …
Dat zou hem wel eens kunnen zijn.
Ik heb mijn USP direct getest
In een kennismakingsgesprek met een stel dat in 2024 gaat trouwen heb ik die woorden – ‘Weet je, eigenlijk geef ik jullie een warme roast’ – terloops laten vallen.
‘Denk er nog maar even over na’, zei ik na het gesprek.
‘Dat hoeven we niet’, zeiden ze, nadat ze elkaar aan hadden gekeken. ‘We gaan voor jou!’
Hoppakee, dacht ik, die ‘warme roast’ houd ik er in. Ik geen verkoper? Ha. Echt wel. Ik hoef mijn aas maar uit te gooien, mijn warme roast, en ze happen als vissen! Haha …. Toppertje ikke!’
En ik nam me al voor om mijn LinkedIn-profiel diezelfde avond nog aan te passen. Salestijger, zou ik er bij zetten.
Totdat het stel zei: ‘Ja, we kiezen voor jou. Je bent tenminste niet zo met jezelf bezig. Met jou is het gewoon gezellig …’
